Dagboek beschreven door Roelie... foto's:
Links/midden: het internaat - de dorm - onder/achter ons appartement in de schaduw!
Rechts: Roelie maakt dagboek in haar werkkamer - de logeerkamer.

--
Reageer... stuur ons een email (klik op deze tekst!)

Dagboek  30 november - 6 december

Thanksgiving
Sinterklaas

De Decembermaand is aangebroken, dat betekent ook hier een drukke maand.
Ik weet niet meer of ik het al verteld had, maar ook hier is de kerstgekte uitgebroken. Vorige maand was het al abnormaal druk in Kimbe en overal was uitbundige kerstversiering aangebracht en alom klonken de kerstliederen door de microfoons.
Of je daar nu zo blij mee moet zijn? Behalve het evangelie is dus ook hier een hoop troep binnengebracht. Komen we dan nooit van de heidense invloeden af? Of mag ik dat zo niet zeggen. Persoonlijk gaven wij altijd de voorkeur aan een sobere kerstviering, omdat het ons altijd al tegenstond  dat er met Kerst zo’n toestand wordt gemaakt, terwijl het zeer belangrijke feit van b.v. de Hemelvaart van Christus nauwelijks bekend is.
Maar wij hopen dat door alle glitter en glamour heen toch de duidelijke boodschap mag klinken dat de Redder van de wereld geboren is, en  dat Hij Zich inmiddels gereedmaakt voor de tweede komst op deze aarde! Zien we er naar uit?

Thanksgivingday

Ik zal niets vertellen over de achtergronden en geschiedenis,  want ik moet eerlijk bekennen, dat ik er nog niet veel studie van gemaakt heb, maar ik begreep dat deze gelegenheid op school, in elk geval in de lagere klassen, werd aangegrepen om een stuk Amerikaanse geschiedenis op te halen.
Ik zal dus alleen beschrijven hoe het hier gevierd werd. Ook al is het een echt Amerikaans feest, op dit terrein met ons beperkte internationale gezelschap was ieder die wilde komen, welkom. Zo vierden we deze gedenkdag dus met zowel de Amerikanen, als ook met Canadezen, Australiërs, Duitsers, Engelsen en Nederlanders, als een grote familie.
Ons werd verteld dat dit feest voor de Amerikanen bijna belangrijker is dan b.v. Kerstfeest en dat dit bij uitstek het familiefeest is. Van heinde en verre komt de familie bij elkaar om dit samen te vieren. De viering hier werd georganiseerd door onze grote organisator Beulah! Zij is dan wel zelf geen Amerikaanse, maar zoals jullie inmiddels misschien weten, haar man wel.  Al weken van te voren kregen we allerlei instructies door.
Aan het begin van de middag was er een soort speurtocht georganiseerd voor de kinderen.
Al om een uur of 4 mocht je een Thanksgivings-gerecht klaar zetten in de grote samenkomstruimte op de daarvoor bestemde tafels. De gerechten waren over het algemeen bereid uit traditionele ingrediënten, waaronder pompoen.
De avond ervoor had Beulah met een groep vrijwilligers de zaal gezellig klaargemaakt. De tafels en stoelen stonden dusdanig dat er per tafel twee gezinnen konden aanschuiven. Alle tafellakens waren verzameld en op de tafels uitgespreid. Versieringen waren aangebracht, namaak herfstblaadjes e.d. Ook waren op de tafels kaartjes geplaatst met de namen van iedereen die zich op had gegeven, er was dus vooraf een indeling gemaakt. De gezinnen zaten als geheel aan een tafel met een ander gezin, echtpaar of een of meer singles.
Toen de maaltijd begonnen werd moest iedereen eerst even onder zijn stoel voelen of er een sticker zat. Aan elke tafel was iemand die een sticker onder de stoel had en die persoon werd gevraagd waarvoor  hij of zij dankbaar was. Bij een van de tafels stond een achtjarig jongentje op en zei spontaan: “Ik ben dankbaar dat Columbus Amerika ontdekte!” Die opmerking zorgde natuurlijk voor grote hilariteit. De meesten waren dankbaar voor gezondheid, hun gezin, e.d.
Na een inleidend gebed mocht men per tafel langs de heerlijke gerechten lopen en het bord volscheppen. Halverwege werden de winnaars van de speurtocht bekend gemaakt en prijsjes uitgedeeld. Na de hoofdmaaltijd werden de resten van de maaltijd verwisseld voor heerlijke nagerechten, pies, zoals de Amerikanen het noemen, eens soort vlaaien. Genoeg voor iedereen. Heerlijk. Voor een avondprogramma was ook gezorgd. Op verschillende locaties werden films vertoond. Voor de kinderen, voor de vrouwen en voor de mannen. De mannen keken naar een wedstrijd Amerikaans voetbal. Ook dat hoort bij de traditie.

Thanksgiving: de maaltijd

Roelie kon het niet laten.... !

Sinco’s eerste preek op zondag

Vrouwenbijeenkomst, cookies-exchange

Daarna werden groepjes gevormd en werden we aan het werk gezet. Er zouden nu pakketjes voor de gezinnen in de Bush worden samengesteld. Een groepje moest een bepaald kruidenmengsel maken en in zakjes doen, voor een speciaal kerstdrankje. Een ander groepje moest de overgebleven koekjes in versierde zakjes doen en een label er aanhangen . Een van de dames las de namen op,die op een lijst stonden, zodat niemand overgeslagen zou worden. Dan moesten de zakjes met kruiden en koekjes op een schaaltje van folie gelegd worden, daar werd dan nog een extra aardigheidje bijgedaan, een gehaakte pannenlap, een kerstkous, enz.

Ook zou er nog een kerstversiering gemaakt worden door wie dat wilde. Er waren al weken witte plastik tasjes verzameld, die werden aan reepjes geknipt. Kleerhangers van geplastificeerd ijzerdraad werden rondgebogen en zo kon je een kerstkrans maken om je huis mee te versieren.
Dus zo werden we lekker aan het knutselen gezet. Afgezien van de reepjes van de plastik tasjes kon je ook aan het werk met boterhamzakjes. Om kort te gaan: zie mijn resultaat op de foto!
Beulah, die blijkbaar ook een grote verzamelaarster is had ook zakken vol met versierseltjes en ornamentjes, dus je kon naar hartenlust graaien en grabbelen. Haar dochter en nog een paar meiden waren ook van de partij, die maakten o.a. ook kransen van afgedankte cd’s. Het laat zich niet raden dat het uiteindelijk een gezellige bende was. De hele vloer lag vol, op de tafel resten koek, enz. Het was een heel werk zo’n krans maken, het werd dus een latertje. Maar het resultaat mocht er zijn, of niet soms? Om niet te vergeten, een van de dames was gevraagd om iets te vertellen over haar eerste kerstervaringen op PNG. Erika vertelde hoe zij haar eerste kerst had ervaren zo’n 13 jaar geleden. Aan de hand van enkele Bijbelteksten die indruk op haar hadden gemaakt, gaf zij op die manier een bemoedigend getuigenis.

Boven: Raden welke koekjes door mij zijn gebakken.

Rechts: Een krans van een kleerhanger met boterhamzakjes die nu onze deur siert!

De regentijd

De regentijd begint pas in Januari, maar nu al regent het bijna elke middag of avond wel een keer. Vaak vergezeld van stevig onweer. Eens was het zo erg dat de bliksem herhaaldelijk in een ijzeren paal in onze tuin insloeg.

Zelfs de dieren zoeken dan een goed onderkomen en kruipen door kiertjes onder onze deur door. Al een paar keer hebben we een grote kakkerlak moeten elimineren. Bijgaand een foto van een ongenode gast op onze slaapkamer: De schrik van Roelie. Hij mocht er ook wel zijn. Voor degenen die op bezoek willen komen: de spin zat niet in de logeerkamer!

Lagere school kinderen

Elke pauze spelen de kinderen hetzelfde zelfbedachte spel. De betonnen speelplaat is verdeeld in vakken. In elk vak staat een kind en de bal mag maximaal 1x stuiteren in jouw vak, anders ben je af. De overige kinderen schuiven dan een plaats op. Het mooiste is als je vooraan komt te staan, totdat ze jou ook een keer tuk hebben en je de bal niet goed terugspeelt.

Zaterdag 6 December

St. Nicolaas op PNG

Zoals ik al verteld had hebben we als Nederlanders hier lootjes getrokken. Ons Sinterklaasfeestje werd gepland op zaterdag 6 december.

Voor die tijd al kregen zowel wij als de Wols familie waarschijnlijk van de echte Sinterklaas uit Nederland een leuke kaart. Die was gestempeld in NoordHolland waar de goedheiligman op dat moment waarschijnlijk verbleef.

De laatste voorbereidingen kwamen natuurlijk op de vrijdag (avond) en zaterdag aan. Omdat ik Sinco had getrokken had ik me in mijn werkkamertje opgesloten (dat viel ook helemaal niet op!) om zo aan de surprise te werken. Het was wel lastig om aan wegwerpmateriaal te komen, maar uiteindelijk is het ons gelukt om er wat van te maken. Niet echt origineel was het karikatuur van een stoomboot die ik gecreëerd had met daarin wat aardigheidjes. Compleet met gedicht (een kletsverhaaltje op rijm beter gezegd) was ik op tijd klaar.

Sinco had Annette getrokken en van een wasmand een koffiemok gemaakt. De nadruk in zijn gedicht en presentjes lag op Annette’s altijd gezellige “lekkere bakkie” dat overal mee naar toe gesleept wordt en wat door iedereen zeer gewaardeerd wordt afgezien van haar nooit aflatende vrolijke lach en gastvrijheid!

Voor de avondmaaltijd waren we uitgenodigd bij Jan en Annette. Op het menu stond: ZUURKOOL!
Ja, je leest het goed! Echte winterkost! Tot Annette’s grote verrassing had ze vorige week in Kimbe bij de supermarkt een groot blik echte Duitse zuurkool ontdekt. Het was niet goedkoop, maar voor een keertje  moet het kunnen, toch? Zij had er een heerlijke ovenschotel van gemaakt, met zoete aardappelen, ananas en gehakt. We hebben gesmuld. St. Nicolaasliedjes op de achtergrond! We kwamen ondanks de tropische sferen helemaal in de Sinterklaasstemming. Gelukkig is het hier vroeg donker, dus dat is in elk geval helemaal echt.
Voor de surprise gingen we naar ons huisje. Iedereen (we waren dus met zes, de drie Wolsjes, Rene en wij) had zijn/haar surprise klaargezet en aan de hand van een dobbelsteen werd bepaald wie er aan de beurt was. De foto’s spreken ook hier voor zich!
Het was een bijzonder gezellige avond, we hadden veel plezier en iedereen had een geweldig leuke surprise gemaakt en ook aan de gedichtjes was grote aandacht besteed, zij het dat onze vriend Rene wat achtergebleven is met de Nederlandse taal, dus die had het bij een originele surprise gelaten die hij graag zelf aanbood, aan Michelle!

Ook leuk om nog te vermelden: ’s Morgens ontdekte Sinco bij de achterdeur een schoen met wat lekkere en leuke dingen erin. Wij verdachten Annette hiervan, maar bij navraag bleek dat zij zelf ook zo’n schoen had gevonden bij haar deur. Na wat gepuzzel concludeerde ze dat het wel afkomstig moest zijn van Beulah . Inderdaad had zij het spelletje meegespeeld, en de avond tevoren heel laat de schoenen geplaatst. Ze was bang dat ze gezien zou worden, want zowel bij Wols als bij ons brandde nog licht.  In de loop van de dag kwamen diverse mensen even langs om bij ons te kijken naar de surprise in aanbouw. Velen genoten op deze manier mee van dit typisch Hollandse feestje!
Annette had zelfs taai-taai gebakken! Kruidnootjes waren er in overvloed , want de wederzijdse families in Nederland hadden ons wat toegestuurd.
Jullie zien, we vermaken ons hier best, zo tussen de bedrijven door.

Foto-impressie:

Annette kreeg een koffieset met surprise en gedichten in Nescafe stijl van Sinco

Kerstvakantie

De komende week begint hier de kerstvakantie al. Dus nog een paar dagen om het schoolwerk wat af te bouwen. Het zal lastig zijn om de kinderen er met de hoofden bij te houden. Maar Sinco gaat ze vast interessante extraatjes meegeven om zo bij te dragen aan de algemene ontwikkeling. Het is echt verrassend (verbazend) om te merken dat de kinderen zich hier toch anders ontwikkelen dan de gemiddelde Europese of Amerikaanse leeftijdgenoot, logisch. Ze leven hier veel meer buiten, in de natuur met gelijkgezinde leeftijdgenoten. Hun weerbaarheid en algemene ontwikkeling kan best een zetje hebben. Een mooie uitdaging voor Mr. Ter Maat!